Los Angeles'ta orman yangınları öfkelenirken, İtfaiye araçları , itfaiye motorları ve vahşi itfaiye kamyonları alevleri içermek için yorulmadan çalışıyor. Yakındaki geniş Pasifik Okyanusu ile birçoğu deniz suyunun neden kullanılmadığını merak ediyor. Cevap üç temel zorlukta yatmaktadır: korozyon, su taşınması ve çevresel etki.
Korozyon riski itfaiye aracı ekipmanları - itfaiye aracı hortumları, pompalar ve tanklar da dahil olmak üzere - esas olarak tuzlu suya maruz kaldığında aşındıran demir ve çelikten yapılmıştır. Havaalanı itfaiye araçları ve Bombardier CL-415 gibi özel uçaklar deniz suyu kullanımı için tasarlanırken, tüm itfaiye araçlarını, su tankı itfaiye araçlarını ve fırça kamyonlarının güçlendirilmesi oldukça pahalı olacaktır.
Hidrantların ve tatlı su rezervuarlarının aksine su bariyerlerinin taşınması , okyanus kara tabanlı yangın söndürme için erişilebilir bir su kaynağı değildir. İtfaiye motorları ve su deposu itfaiye araçları sahil şeridi altyapı sınırlamaları nedeniyle deniz suyu tasarlayamazlar. Okyanus suyunun iç kısımlarının taşınması, hızlı hareket eden orman yangınlarında pratik olmayan bir çözüm olan ek pompalama, depolama ve transfer basamakları gerektirecektir.
Çevresel endişeler deniz suyu toprağı sterilize edebilir ve bitki örtüsü yeniden büyümesini önleyebilir. Ek olarak, tuz akışı, ekosistemlere zarar veren tatlı su kaynaklarını kirletebilir. Bu uzun vadeli etkiler deniz suyunu birincil itfaiye çözümü yerine son çare haline getiriyor.
Bazı uçaklar acil durumlarda deniz suyu kullanabilirken, çoğu itfaiye aracı korozyon riskleri, su zorlukları ve çevresel endişeler nedeniyle tatlı suya güvenir. Los Angeles'ta hidrantlar ve rezervuarlar, yangınlarla savaşmak için birincil su kaynakları olmaya devam ediyor.
